Pisownia nie jest trudną rzeczą dla uczących się angielskiego. Mogą one łatwo nauczyć się pisowni i mogą łatwo nauczyć się nowych słów. Ponadto, jeśli uczysz się innego języka, będziesz musiał nauczyć się zasad pisowni, jak również.
Jeśli uczysz się języka angielskiego to powinieneś wiedzieć, że pisownia angielska różni się od indyjskiej czy brytyjskiej. Istnieje niewielka różnica w pisowni między tymi dwoma krajami.
Na przykład, Brytyjczycy piszą słowo jako “heaven”, podczas gdy Amerykanie piszą je jako “heavin”. Tak samo jest ze słowem “loud”. Brytyjczycy piszą to jako “loud”, ale Amerykanie jako “louds”.
Jest to powód, dla którego uczący się musi nauczyć się pisowni języka angielskiego, ponieważ pomoże mu to pisać poprawnie, a także pomoże mu mówić poprawnie.
Oto ważne rzeczy, które musisz wiedzieć o ortografii:
Różnica między pisownią amerykańską a brytyjską
Istnieje różnica w pisowni amerykańskiej i brytyjskiej, ale pisownia amerykańska jest używana w większości krajów anglojęzycznych.
Pisownia brytyjska jest używana w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Kanadzie, Australii i na Karaibach.
Pisownia amerykańska jest używana w Stanach Zjednoczonych, Puerto Rico, Wyspach Dziewiczych i Marianach Północnych.
Pisownia amerykańska jest używana w Stanach Zjednoczonych.
Pisownia brytyjska jest używana w pozostałej części świata.
Różnica między “a” i “I”
“A” i “I” to dwa różne słowa. Pierwsze z nich jest używane, gdy mówisz o osobie lub drugie, gdy mówisz o czymś.
W przypadku a, możesz użyć następujących słów:
a’s
ich
his
her
its
Natomiast w przypadku I, można użyć następujących słów:
I’s
mój
moje
yours
jego
jej
Jego
Różne rodzaje pisowni
Istnieją różne rodzaje pisowni, które są używane w języku angielskim. Są to:
Znak diakrytyczny
Jest to specjalny znak, który jest napisany nad lub pod literą, aby pokazać, że ta litera jest wymawiana inaczej.
Na przykład, “c” jest wymawiane jako “ts”. W Wielkiej Brytanii jest wymawiane jako “ch”.
Ruchome dyftongi
Ruchome dyftongi to te litery, które są pisane jako “ae”, “ai”, “au”, “ei”, “ow”, “oy”, “oo”, “ou”, “oy”, “ou”, “ow” i “oy”.